Zbyt szybkie odchudzanie powoduje efekt yoyo

Odchudzanie się jest procesem stopniowej utraty wagi i wbrew pozorom nie jest to łatwy okres, ponieważ właściwa dieta odchudzająca często przynosi efekty po wielotygodniowym a nawet kilkumiesięcznym stosowaniu się do określonych zasad żywienia. Niestety wiele z odchudzających się osób nie przestrzega tych reguł i marzy o szybkim powrocie do swojej sylwetki z lat młodości lub sprzed „nabrania ciałka”.

Według dietetyków prawidłowo prowadzona dieta odchudzająca nie polega na rygorystycznym zakazie dostępu do składników odżywczych, jakimi są tłuszcze, węglowodany, białko, ale na ich ograniczeniu w zależności od diety. Najlepiej jest, więc udać się do dietetyka, który udzieli fachowych i pożytecznych porad, dzięki którym każdy będzie doskonale wiedział jak skrupulatnie dobrać składniki odżywcze, aby potrawy były pełnowartościowe a jednocześnie pozwoliły na utratę zbędnych kilogramów. Niestety najczęstszą nieprawidłowością, jaka pojawia się w trakcie odchudzania jest zbyt szybka utrata wagi.




Stosując tak zwane głodówki owszem stracimy na wadze i to w zastraszającym tempie, jednak efekt końcowy po pierwsze nie będzie zadowalający a po drugie zdecydowanie będzie on krótkotrwały. Natychmiastowa utrata kilku kilogramów wiąże się z brakiem czasu na regenerację skóry, która w trakcie procesu tycia straciła na jędrności. Poza tym w rezultacie, choć zgubiliśmy nadwagę nie będziemy wyglądali korzystnie. Szybkie odchudzanie daje niemal stuprocentową gwarancję na powstanie przykrego efektu yoyo. Jest proces, w którym organizm zaczyna na nowo magazynować tkankę tłuszczową tuż po zakończeniu diety. Organizm w czasie diety odchudzającej „pogodził się” z innym sposobem odchudzania jednak, gdy tylko zakończymy odchudzanie domaga się on poszczególnych składników, co staje się główną przyczyną powrotu do dawnych często nieodpowiednich nawyków żywieniowych. Uzupełniamy w ten sposób zapasy energii, którą straciliśmy w trakcie rygorystycznej diety. Niestety efekt yoyo to zmora, z jaką borykają się osoby postępujące w niewłaściwy sposób chcąc szybko stracić nadmierną wagę.

Mity na temat kobiecego cyklu

Nie tylko wokół miesiączki krąży wiele mitów – także wiedza na temat kobiecego cyklu i zachodzących podczas niego procesów bywa niepełna. A przecież to co się dzieje wewnątrz nas dotyczy każdej kobiety. Poznajmy zatem i rozwiejmy pięć najbardziej popularnych mitów dotyczących cyklu menstruacyjnego.

MIT 1: Cykl miesiączkowy trwa 28 dni

Rzeczywiście najczęściej występuje u kobiet 28 dniowy cykl miesiączkowy, ale nie jest to regułą. Cykl może być znacznie krótszy (24 dni), bądź dłuższy (do 36 dni) w zależności od kobiety. Regularne cykle są oznaką dobrze funkcjonującego układu rozrodczego, jednakże zdarza się, że na skutek stresu, czy choroby, podróży – bądź innych czynników u tej samej kobiety cykle będą się nieco różniły długością. „Obserwując swój cykl kobieta łatwo wyłapie zachodzące w nim nieprawidłości.” - mówi Aleksandra Demiańczyk, ekspert ds. kobiecej płodności dystrybutora komputerów cyklu Lady-Comp, Baby-Comp i Pearly. - ”Jeżeli cykle charakteryzują się dużą nieregularnością, są krótsze niż 21 dni, bądź dłuższe niż 36 dni – warto udać się do lekarza na konsultację medyczną. Przyczyną nieregularnych cykli mogą być zaburzenia hormonalne czy zespół policystycznych jajników.” Warto zatem udać się do ginekologa, aby znaleźć przyczynę zakłóceń cyklu i podjąć odpowiednie leczenie.

MIT 2: Owulacja występuje w 14 dniu cyklu

Owulacja może występować w 14 dniu cyklu, ale nie musi. Równie dobrze owulacja może wystąpić w 12 dniu cyklu, bądź w 16 dniu. „Komórka jajowa po owulacji żyje w jajowodzie około 18 godzin, czyli niecałą dobę i właśnie wtedy jest gotowa do zapłodnienia.” - podkreśla Aleksandra Demiańczyk - „Jednakże czas trwania dni płodnych wydłuża się za sprawą żywotności plemników, które są w stanie przeżyć w drogach rodnych kobiety nawet 5 dni”. Dlatego bazowanie jedynie na „kalendarzyku”, a nie na procesach zachodzących w organizmie sygnalizowanych różnego rodzaju objawami (jak zmiana śluzu czy temperatury), tak często bywa zawodne.

MIT 3: Nie ma „bezpiecznych” dni - nawet podczas miesiączki można zajść w ciążę.

Jeżeli kobieta ma bardzo krótkie cykle i współżyła bez zabezpieczenia w np. piątym dniu krwawienia, to biorąc pod uwagę długość życia plemników, możliwe byłoby zajście w ciążę, jeżeli owulacja wystąpi w 10 dniu cyklu. Takie sytuacje są jednakże niezwykle rzadkie. Współżycie w pierwszym czy drugim dniu miesiączki nie zakończy się ciążą. Także współżycie po owulacji jest zupełnie bezpieczne. Zwykle kobietom z trudnością przychodzi wyznaczenie owego momentu owulacji – bez perfekcyjnej znajomości swojego ciała, prowadzenia obliczeń i wykresów – jest to praktycznie niemożliwe. Dlatego właśnie istnieją tzw. komputery cyklu Lady-Comp, Baby-Comp czy Pearly, które mając bazę danych miliona cykli i dokonując algorytmicznych obliczeń „uczą się” cyklu danej kobiety i wskazują owulację, a co za tym idzie dni płodne. Na tej samej podstawie komputer cyklu informuje o dniach niepłodnych, podczas których współżycie jest całkowicie bezpieczne (skuteczność antykoncepcyjna na poziomie 99,36%). Komputer bierze pod uwagę także długość życia plemników!

MIT 4: Podczas miesiączki nie można uprawiać seksu

Z medycznego punktu widzenia u zdrowej kobiety nie ma przeciwskazań do uprawiania seksu w czasie miesiączki. Część kobiet może się czuć niekomfortowo z rezygnować ze zbliżenia z powodu własnych uprzedzeń. Jednakże, jeżeli kobieta akceptuje swoje ciało i jej partner również, mogą bez problemu cieszyć się seksem także podczas okresu. Część ekspertów medycznych jest nawet zdania, że uwalniane podczas orgazmu hormony, mogą przyczynić się do złagodzenia bólów związanych z krwawieniem. Miesiączka nie jest także przeciwskazaniem do innych działań - uprawiania sportu, pływania w basenie, brania kąpieli – menstruacja to nie choroba i w zasadzie nie ma takiej czynności, której kobieta nie mogłaby wykonywać tylko dlatego, że występuje u niej krwawienie miesięczne. Nie odcinaj się zatem od znajomych i świata, tylko dlatego, że masz okres!

MIT 5: Okres powinien trwać 7 dni

Długość krwawienia miesięcznego to sprawa indywidualna każdej kobiety. Może trwać od 3 do 7 dni, średnio zazwyczaj jest to 5 dni. Powinno Cię zaniepokoić jeżeli krwawienie jest wyjątkowo obfite i trwa dłużej, niż tydzień – wtedy należy zgłosić się do lekarza na konsultację.

Jaką dietę stosować przy zapaleniu pęcherzyka żółciowego

Gdy odczuwamy dolegliwości związane z zapaleniem pęcherzyka żółciowego musimy uświadomić sobie konieczność zmiany naszej dotychczasowej diety.

Powinniśmy zacząć teraz stosować dietę niskotłuszczową z ograniczeniem błonnika.

W odstawkę  muszą odejść wszystkie nadmiernie tłuste potrawy. Jeżeli do tej pory byliśmy zwolennikami tłustych, smażonych na oleju mięs, wędlin z białą obwódką tłuszczyku dookoła musimy z nich zrezygnować. Rezygnujemy również z tłustego nabiału, wszelkich wyrobów cukierniczych smażonych na oleju. Niestety koniec również ze słodyczami pod każdą postacią, ponieważ duża ilość cukrów nie będzie sprzyjała naszemu zdrowiu. Należy również ograniczyć produkty zawierające dużą ilość błonnika.

W diecie stosowanej podczas zapalenia pęcherzyka żółciowego dozwolone produkty to chudy nabiał, chude mięso,chude ryby,warzywa o małej zawartości włókien takie jak na przykład pomidory bez skórek, papryka bez skórki, młody szpinak, szczaw,zielona sałata. Dozwolone są również owoce, ale bez skórek na przykład jabłka, banany, arbuzy,brzoskwinie, morele czy śliwki.

Zalecane są produkty pełnoziarniste, jednak w przypadku pieczywa wskazane jest pieczywo czerstwe. Przygotowywane potrawy aby nie podrażniły chorego organizmu powinny być gotowane.

Kategorycznie zabroniony jest alkohol.

Dieta ta nie sprawi że się wyleczymy ponieważ w przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego najbardziej wskazana metodą leczniczą jest zabieg. Jednak stosowanie się do powyższych zaleceń pozwoli przygotować się do zabiegu i pozwoli zniwelować dyskomfort spowodowany chorobą.